زمانی که سلول ها به تازگی از بافتی جدا شده اند و قرار است از آنها کشت اولیه انجام گیرد، همچنین هنگام پاساژ سلولی (بخصوص سلول های چسبیده که نیاز به تریپسینه شـدن دارنـد) بعضی از سلول ها ممکن است آسیب ببینند. این استرس ها روی بـرهم کـنش سـلول هـا بـا یکدیگر و همچنین برهم کنش سلول ها با بستر اتصالشان تأثیر نامطلوبی دارند. همه سلول ها قدرت تحمل دستکاریهای فوق را ندارند و دچار مرگ یا تأخیر رشد می شـوند. بطور کلی سلول هایی که دچار چنین دستکاری هایی شده اند بایستی بـرای زنـده مانـدن و از سرگیری رشد قادر به ترمیم آسیب های وارد شده به خود باشـند و بتواننـد خودشـان را بـا تغییرات محیطی منطبق سازند. این فرآیند که انطباق با محیط کشت نامیده می شود نیاز بـه زمان دارد و این موضوع منجر به تاخیر رشد سلول در فلاسک کشت شما میگردد.

سلول های فعال و در حال رشد فاکتورهایی ترشح می کنند که باعث بهبود رشد و اتصال آنها به بستر می شود. این فاکتورهای انطباق شرایط مناسب رشد سلول را فراهم می کنند. وجـود این فاکتورها بخصوص زمانی که تعداد سلول ها اندک است اهمیت بیشتری دارد.

با توجه به مطالب فوق، بعضی افراد با تجربه بجای تعویض کل محیط کشت سلولی، فقط درصدی از آن را با محیط تازه جایگزین می کنند. بدین ترتیب سرعت رشد سلول ها در حداکثر مقدار خـود حفظ می شود.

بعضی از افراد نیز مایع رویـی محـیط کشـت سـلول هـایی کـه در فـاز رشـد لگاریتمی هستند را جدا کرده و پس از فیلتراسیون در -۲۰ درجه سـانتیگراد نگهـداری مـیکنند. در شرایط ضروری این محیط را می توان بر روی سلول های همان تیـره سـلولی اضـافه نمود یا برای مساعد کردن رشد سلول های همان تیره در هنگام کشت اولیه سلول ها استفاده نمود. البته این عمل ممکن است باعث افزایش احتمال آلودگی های ویروسی و مایکوپلاسمایی گردد.

یک روش دیگر مساعد ساختن محیط کشت، استفاده از سـلول هـای تغذیـه کننـده ( Fider cell or Fider layer ) اسـت. معمولاً از فیبروبلاست های رده ۳T3که از جنین موش تهیـه شـده اسـت و یـا سـلول هـای صفاق موش به عنوان سلول های تغذیه کننده استفاده می شود. بدین منظور ابتدا این سـلول ها بصورت تک لایه در فلاسـک کشـت داده شـده و سـپس تحـت تـأثیر اشـعه گامـا و یـا میتومایسین C قرار می گیرند تا در حین زنده ماندن قدرت تکثیر خـود را از دسـت بدهنـد سپس سلول های مورد نظر بر روی لایه فوق کشت داده می شوند. توجـه کنیـد کـه از ایـن تکنیک برای بهبود رشد سلول های شناور بخصوص هنگام کلون کردن سلول ها جهت تولیـد آنتی بادیهای مونوکلونال استفاده می شود.

در صورتی که روش دیگری را برای افزایش رشد سلول در فلاسک کشت امتحان کرده اید و نتیجه بخش بوده است، آن را بیان کنید تا سایر محققان از آن استفاده نمایند.