توضیحات

دی‌اکسی ریبونوکلئازها (Deoxyribonuclease) آنزیم‌های اختصاصی ای هستند که به آن‌ها DNase گفته می شود. در واقع DNase آنزیمی ‌است که باعث کاتالیز واکنش هیدرولیزاسیون پیوند‌های فسفودی‌استر در ستون فقرات DNA شده و در نتیجه باعث تخریب DNA می‌شود. دی‌اکسی ریبونوکلئازها یکی از انواع نوکلئاز‌ها به شمار می‌آیند، نوکلئاز نام عمومی ‌برای آنزیم‌‌هایی است که قادر به هیدرولیز کردن پیوند‌های فسفودی‌استر در اسیدهای نوکلئیک هستند. دو نوع اصلی DNase که در جانوران یوکاریوت پرسلولی یافت می‌شود به‌نام های دی‌اکسی ریبونوکلئاز ۱ و دی‌اکسی ریبونوکلئاز ۲ شناخته می‌شوند.

مکانیسم I DNase سیناکلون:

آنزیم دی‌اکسی ریبونوکلئاز معمولاً هنگام تخلیص پروتئین‌‌هایی که از ارگانیسم‌‌های پروکاریوتی استخراج می‌شوند، مورداستفاده می‌گیرد. استخراج پروتئین اغلب شامل تخریب دیواره سلولی است. در پروتکل‌های استخراج پروتئين معمول است که دیواره سلولی تخریب و شکسته شده یا به‌عبارت‌دیگر لیز می‌شود سپس DNA و پروتئین‌‌های موردنظر از سلول آزاد می شود. عصاره پروتئین به همراه DNA حاصل از این شکست سلولی، بسیار چسبناک و تخلیص و جداسازی آن‌ها پیچیده است، در این زمان با اضافه‌کردن آنزیم دی‌اکسی ریبونوکلئاز، DNA موجود در عصاره سلولی هیدرولیز شده ولی این آنزیم بر پروتئین‌‌ها تاثیری ندارد و به‌این‌ترتیب عصاره سلولی می‌تواند تخلیص شده و پروتئین حاصل از آن جداسازی شود.

کاربرد I DNase سیناکلون:

برش قطعات دو رشته‌ای DNA، حذف DNA در هنگام خالص‌سازی RNA، فوت پرینتینگ و شناسایی نواحی فعال کروماتین از نظر نسخه‌برداری استفاده می‌شود.

شرایط نگهداری:

• در دمای 20- نگهداری شود.
• به‌منظور جلوگیری از آلودگی‌های حاصل از آنزیم‌های R-NASE، D-NASE در تولید محصولات R-NASE & D-NASE FREE باید اقدامات و مراقبت‌های لازمه انجام شود.

از جمله اقداماتی که محققان برای جلوگیری از آلودگی می‌توانند انجام دهند این است که :

1. استفاده از مواد یک‌بارمصرف و نیز دستکش در طول روند آزمایش که آلودگی با این آنزیم‌ها را به حداقل می‌رساند. (این عمل یکی از متداول‌ترین اقدامات برای محققان در آزمایشگاه‌ها می‌باشد.)
2. غیرفعال‌کردن آنزیم‌ها با استفاده از آب (DEPC دی اتیل پیرو کربنات)
3. اتوکلاو کردن
4. استفاده از مواد شیمیایی برای پاکسازی تجهیزات و به دنبال آن شستشو در آب بدون R-NASE و D-NASE.
5. استفاده از نور ماورا بنفش

برای ازبین‌بردن آلودگی D-NASE در بسیاری از مواقع تنها اتوکلاو کردن وسایل مورداستفاده  کافی نیست. چرا که قسمتی از فعالیت این آنزیم‌ها با سرد شدن دستگاه اتوکلاو در دمای محیط، مجدد برمی‌گردد. همچنین به‌کارگیری از ترکیبات شیمیایی می‌تواند روش قدرتمندی برای پاکسازی سطوح از آلودگی‌های آنزیم R-NASE و D-NASE باشد، ولی این شیوه نیز معایب خاص خود را دارد که می‌توان به باقی‌ماندن  بقایای مواد شیمیایی روی سطوح اشاره کرد و قطعاً می‌تواند منجر به آلودگی آزمایشگاه شود. یکی از روش‌هایی که امروزه نتایج امیدوارکننده‌ای از مطالعات آن ثبت شده است استفاده از نور ماورا بنفش می باشد. در این روش با بهره‌گیری از نور ماورا بنفش می‌توان در کمتر از یک دقیقه آلودگی حاصل از این آنزیم‌ها را بر طرف و به طور غیرقابل‌برگشت آن‌ها را غیرفعال کرد.

مطالب مرتبط

None found