توضیحات

بافر ها محلول های آبی هستند که مخلوطی از یک اسید ضعیف و باز مشتق، یا برعکس آن تشکیل شده است. وقتی مقدار کمی از اسید قوی یا پایه به آن اضافه شود، pH آن بسیار کم تغییر می کند. محلول های بافر به عنوان ابزاری برای نگه داشتن pH در مقدار تقریباً ثابت در طیف گسترده ای از کاربردهای شیمیایی استفاده می شوند. در طبیعت سیستم های زیادی وجود دارند که از تنظیم بافر برای تنظیم pH استفاده می کنند. به عنوان مثال، از سیستم بی کربنات برای تنظیم pH خون استفاده می شود.

در سیستم های بیولوژیکی بافر ها یک شرط اساسی برای عملکرد صحیح آنزیم ها است. به عنوان مثال، بافر موجود در خون انسان مخلوطی از (H2CO3) و بی کربنات (HCO− ۳) در پلاسما وجود دارد. این مکانیسم اصلی برای حفظ pH خون بین ۷٫۳۵ و ۷٫۴۵ است. در خارج از این محدوده باریک (واحد pH برابر با ۴۰ ۰٫۰۵ ۷٫ ۷٫۴۰) ، شرایط متابولیک اسیدوز و آلکالوز به سرعت توسعه می یابد، در صورت عدم احیای سرعت بافر صحیح به سرعت به مرگ منجر می شود.

بافر ها در بیشتر نمونه های بیولوژیکی که در تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرند، به کار می روند. در محلول بافر، اغلب فسفات (PBS) با pH 7.4 نگهداری می شوند. در صنعت از آن در فرآیندهای تخمیر و در تنظیم شرایط صحیح برای رنگهای مورد استفاده در رنگ آمیزی پارچه ها استفاده می شود.  همچنین در تجزیه و تحلیل شیمیایی  و کالیبراسیون pH متر استفاده می شوند.

تهیه بافر TAE

  ۱۰X و ۵X TAE

۵۰X TAE	۱ litr
Tris	۲۴٫۲   گرم
Glacial Acetic Acid	۲۹۲٫۴ گرم
۰٫۵M EDTA	۱۰۰ ml

لینک های مفید

• روش تهیه معرف ها و رنگ های آزمایشگاهی
• مشاهده سایر بافر ها