Name: محیط کشت بلاد آگار 10 سانت دارواش
Availability: InStock

محیط کشت بلاد آگار 10 سانت دارواش

Blood Agar

محیط بلاد آگار یک محیط کشت غیرانتخابی می‌باشد که برای رشد انواع مختلفی از باکتری‌ها مانند هموفیلوس آنفولانزا(Haemophilus influenzae)، گونه‌های نایسریا(Neisseria)، استرپتوکوک(Streptococcus) و استافیلوکوک‌ها(Staphylococcus) مناسب است. این محیط رایج‌ترین محیط کشت آزمایشگاه می‌باشد؛ زیرا سرشار از مواد مغذی است، به‌طوری‌که میکروارگانیسم‌های سخت رشد و بسیاری از باکتری‌های بیماری‌زا به‌خوبی رشد می‌کنند.

قيمت:

13,200 تومان

محیط کشت بلاد آگار 10 سانت محیط کشت غنی شده‌ای است که برای رشد آن دسته از باکتری‌ها یا میکروب‌ها استفاده می‌شود که به‌راحتی رشد نمی‌کنند و یا سخت رشد هستند، این باکتری‌ها “fastidious” نامیده می‌شوند زیرا در مقایسه با باکتری‌های معمول نیاز به یک محیط غذایی ویژه و غنی دارند، این امر با افزودن آنتی‌بیوتیک، مواد شیمیایی یا رنگ، محیط کشت را برای رشد عوامل بیماری‌زا آماده می کند.

ترکیبات محیط کشت بلاد آگار و نقش آنها

نیتروژن، کربن ، ویتامین و نشاسته موجود در محیط کشت بلاد آگار، به وسیله هضم آنزیمی بافت حیوانی و کازئین و هم چنین نشاسته با اضافه‌کردن عصاره مخمر برای رشد و تکثیر زیاد باکتری‌ها به محیط اضافه می‌شود. علت افزودن کلرید سدیم، آگار و لاکتوزبه این محیط کشت به ترتیب به دلایل زیر میباشد.

کلرید سدیم: حفظ تعادل اسمزی
آگار: حفظ حالت جامد بودن محیط کشت
لاکتوز: ایفا نمودن نقش بافر دی پتاسیم فسفات

پروتکل آماده سازی محیط کشت بلاد آگار

برای ساخت این محیط حتما باید از محیط پایه بلاد آگار استفاده شود زیرا به هر محیطی نمی توان خون اضافه کرد. خون به کار رفته برای تهیه محیط بلاد آگار از خون گوسفند یا اسب و به میزان 5 الی 10 درصد می باشد. همچنین شامل کازئین، پاپایا، سدیم کلراید، پپتون و آب مقطر در pH 7.3 ± 0.2 است. خواص همولیز باکتری ها بر روی محیط کشت بلاد آگار قابل اندازه گیری و بررسی است. برای مشاهده همولیز پلیت را باید طوری نگه داریم که نور از پشت تابیده شود. ولی باید دقت کنیم که نور ملایم باشد، زیرا نور خورشید همولیز آلفا را بتا نشان می دهد. همولیز های آلفا و بتا بخوبی روی این محیط قابل مشاهده است.

استفاده از محیط کشت بلاد آگار در همولیز

یکی از مهمترین کاربردهای محیط کشت بلاد آگار برای شناسایی باکتری هایی است که تولید آنزیم همولیز را انجام می دهند. در فرآیند همولیز، هموگلوبین از گلبول‌های قرمز آزاد می‌شود. با تعیین مقداری از سلول های خونی که همولیز شدند باکتری ها از هم تفکیک می شوند.

انواع همولیز

سه نوع همولیز آلفا، بتا و گاما داریم. در همولیز آلفا رنگ سبزی اطراف کلونی باکتری رشد کرده، تشکیل می‌شود و این نوع همولیز، تجزیه جزئی هموگلوبین گلبول‌های قرمز را نشان می‌دهد. این همولیز خصوصیت جداکننده باکتری استرپتوکوک به نام پنومونیه است.

در همولیز بتا اطراف کلونی باکتری به‌صورت شفاف قابل‌مشاهده است و تجزیه هموگلوبین گلبول‌های قرمز به طور کامل انجام می‌شود. این همولیز مربوط به باکتری استرپتوکوک پیوژنس است. در همولیز گاما، در واقع هیچ همولیزی وجود ندارد. در این نوع همولیز محیط بلاد آگار به رنگ قهوه‌ای دیده می‌شود. این نوع همولیز مربوط به باکتری انتروکوکوس فکالیس می‌باشد.