چراغ الکلی

چراغی است که بوسیله ٔ الکل روشن شده و بجای روغن یا نفت در آن الکل ریخته می شود. یک نوع چراغ مخصوص که مایه روشنائی آن ، الکل است و بیشتر در امور پزشکی و داروسازی مورد استفاده است و بیشتر برای جوشاندن سرنگ و ضدعفونی کردن ابزار و آلات پزشکی به کار میرود. چراغ های الکلی برای آزمایشگاه هایی ایده آل هستند که در آن ها گاز نیست. این آزمایشگاه ها از الکل معمولی برای تولید شعله ی بدون دود و فاقد ته نشین استفاده می کنند. یک چراغ الکلی یک محفظه ی شیشه ای استوانه ای دهان گشاد با یک درپوش خاص است که یک فتیله ی نخی گرد را نگه می دارد. اکثر چراغ الکلی ها دارای درپوش دیگری نیز هستند که بالای فتیله قرار می گیرد تا آن را خاموش کند و مانع تبخیر سوخت الکلی زمانی که به کار گرفته نمی شود ، شود. الکل درون محفظه توسط عمل مویینگی به درون فتیله کشیده می شود و زمانی که به هوا برسد تبخیر می شود. بخار ایجاد شده مشتعل می شود و با دمایی بین ۵۰۰ و ۹۰۰ درجه ی فارنهایت می سوزد که این دما البته بستگی به محل شعله دارد.