توضیحات

کیت پتاسیم بایرکس فارس

موارد مصرف:

تعیین کمی پتاسیم در سرم انسانی .

مقدمه:

پتاسیم کاتیون اصلی فضای داخل سلولی می باشد. پتاسیم در چندین فرآیند حیاتی بدن، شامل انتقال پیام عصبی، قابلیت انقباض عضلات قلبی و اسکلتی و تنظیم غلظت یون هیدروژن نقش دارد. لذا اختلالات هومئوستاز پتاسیم عوارض جدی را به همراه دارند. غلظت پتاسیم سرم به عوامل متعددی از جمله آلدسترون، تعادل اسید و باز و باز جذب سدیم وابسته است. میزان پتاسیم اثرات عمیقی بر ضربان قلب و انقباض ماهیچه های قلبی دارد. نارسایی حاد یا مزمن کلیوی، اسیدوز، هایپوآلدوسترونیسم می تواند باعث افزایش سطح سرمی پتاسیم )هایپرکالمی( شود. همچنین سوختگی ها، اختلالات گوارش و هایپرآلدوسترونیسم باعث کاهش سطح سری پتاسیم )هایپوکالمی( می شود.

شرایط نگهداری و آماده سازی محلول ها:

محتویات کیت پتاسیم بایرکس فارس آماده مصرف می باشد.
همه معرفها دور از نور تا تاریخ انقضاء در دمای  ۲تا  ۸درجه سانتیگراد پایدار میباشند.
با توجه به ماهیت معرف ها، در صورت امکان به میزان مصرف روزانه از ظرف اصلی استفاده شود

حساسیت:

حداقل مقدار قابل اندازه گیری  ۲ mmol/lمی باشد

استفاده در دستگاه اتوماتیک :

این معرف برای استفاده طیف وسیعی از دستگاه های سنجش اتوماتیک مناسب می باشد.
دستورالعمل های خاصی برای کاربرد های مختلف در بخش فنی شرکت بایرکس فارس موجود می باشد.

Biorexfars Na/k Standard Cat No BXC0108B

کنترل کیفیت:

محدودیتها و شکافهای کنترل باید بر حسب نیازمندیهای خاص کشور و آزمایشگاه تطبیق شود. مقادیر بدست آمده باید بر طبق محدودیتهای محرز شده کاهش یابد. اگر مقادیر بدست آمده خارج از محدودیتها باشند ، هر آزمایشگاه باید سنجشهای صحیحی انجام دهد.

Biorexfars Na/k Control Level 1 Cat No BXC0108A
Biorexfars Na/k Control Level 2 Cat No BXC0108C

بهداشت و ایمنی:

این کیت صرفا برای استفاده توسط پرسنل واجد شرایط آزمایشگاه طراحی شده است. در هنگام کار با معرف های آزمایشگاهی، رعایت کردن اقدامات احتیاطی مورد نیاز ضروری میباشد. این معرف ها غیر قابل خوردن و نوشیدن میباشند. در مورد چگونگی دور ریختن مواد طبق قوانین تدوین شده عمل شود.

لینک های مرتبط

کاتالوگ کیت پتاسیم بایرکس فارس

بازگشت به دسته بندی محصولات

منابع :

N. Tietz. Textbook of Clinical Chemistry, p.1841. W.B. Sauders Company, Philadelphia.(1986)
S. Kimura, S. Iyama, Y. Yamaguchi, S. Hayashi, R. Fushimimi and N. Amino. Ann. Clin. Biochem (1997), 34:384-388
K. Inouye, I. Ueno, S. Yokoyama, and T. Sakaki J. Biochem. 131, 97- 105(2002)
H. Bergmeyer, K. Gawehn, and M. Grassl in Methods of Enzymatic Analysis (Bergmeyer H. U. ed) 2nd Volume I, 505-507, Academic Press, Inc. New York, NY (1974)