گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن در فرایندهای متابولیکی و فیزیولوژیکی تولید می‌شوند و واکنش‌های مضر اکسیداتیو ممکن است در ارگانیسم هایی که آن‌ها را از طریق مکانیسم‌های آنتی‌اکسیدانی آنزیمی و غیر آنزیمی ایجاد می‌کنند، رخ دهد. غلظت سرمی (یا پلاسما) گونه‌های مختلف اکسیدان در آزمایشگاه‌ها می‌تواند به صورت جداگانه اندازه گیری شود،  اما اندازه گیری‌ها وقت گیر و پر‌هزینه هستند و نیاز به تکنیک‌های پیچیده دارند؛ در نتیجه اندازه گیری مولکول‌های مختلف اکسیدان به طور جداگانه عملی نیست و اثرات اکسید کننده آنها افزایشی است. بنابراین وضعیت کل اکسیدان (TOS) یک نمونه اندازه گیری شده و در نتیجه این‌هاُ کل پراکسید (TP)، فعالیت اکسیداسیون سرم (SOA)، متابولیت‌های فعال اکسیژن (ROM) نامیده می‌شوند.

واکنش اکسیداسیون به وسیله مولکول‌های تقویت کننده‌ای که به مقدار زیاد در محیط واکنش حضور دارند، طول می‌کشد. شدت رنگ، که می‌تواند اندازه‌گیری اسپکتروفتومتری باشد، مربوط به کل مقدار مولکول‌های اکسیدان موجود در نمونه است. این آزمایش با پراکسید هیدروژن کالیبره شده و نتایج آن از لحاظ معادل پراکسید هیدروژن مایع در لیتر (μmol H2O2 Equiv / L) بیان می شود.