محیط کشت ستریماید آگار – Cetrimide

محیط کشت میکروبی ستریماید آگار که به نام محیط Cetrimide (Pseudosel) Agar Base نیز شناخته می شود، مناسب برای جداسازی انتخابی و شناسایی سودوموناس آئروژینوزا تعبیه شده است. محیط کشت ستریماید آگار دارای فرمولی با تکنیک آگار است که با اضافه‌کردن ستریماید (استیل تری متیل آمونیوم برمید) برای مهار انتخابی ارگانیسم‌های غیر از سودوموناس آئروژینوزا اصلاح شده است.  P. aeruginosa تنها گونه سودوموناس یا گرم منفی میله‌ای، شناخته شده برای دفع پیوسیانین است؛ بنابراین این محیط کشت یک محیط ارزشمند در شناسایی این ارگانیسم است. از این محیط کشت به طور گسترده در بررسی لوازم‌آرایشی بهداشتی، نمونه‌های بالینی و ارزیابی اثربخشی ضدعفونی‌کننده‌های علیه این ارگانیسم (P. aeruginosa ) استفاده می‌شود.

ترکیبات محیط کشت ستریماید آگار

• Pancreatic Digest of Gelatin
• Magnesium Chloride
• Potassium Sulfate
• Cetrimide (Tetradecyltrimethylammonium Bromide
• Agar

آماده‌سازی محیط کشت ستریماید آگار 

• ۴۴/۵ گرم از پودر محیط را در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
• ۱۰ میلی‌لیتر گلیسرول (iS47076) به محلول فوق اضافه کنید.
• به‌آرامی حرارت داده و به مدت چند ثانیه بجوشانید تا محیط به طور کامل حل شود.
• محیط را در دمای ۱۲۱ درجه سانتی‌گراد به مدت ۱۵ دقیقه اتوکلاو کنید.
• محیط را پس از خنک شدن در پلیت پخش کنید. 

فرآیند آزمایش

• نمونه را می­توان هم به طور مستقیم و هم بعد از کشت در یک محیط غیرانتخابی به پلیت‌های محیط کشت تلقیح کرد.
• پلیت‌ها را به مدت ۴۸-۱۸ ساعت در دمای ۳۷-۲۵ درجه سانتی‌گراد گرماگذاری کنید.

نتیجه و تفسیر

پپتون ژلاتین منبعی غنی از ویتامین‌ها، نیتروژن و کربن در این محیط کشت است. منیزیم کلراید و پتاسیم کلراید تولید پایوسیانین و فلورسین را افزایش می‌دهند. وجود cetrimide به‌عنوان یک دترجنت کاتیونی و عامل انتخابی در محیط بوده که باعث خارج‌شدن نیتروژن و فسفر از سلول‌های باکتریایی به‌غیراز سودوموناس می‌شود؛ بنابراین باکتری‌های به‌غیراز Ps.aeroginosa قادر به تحمل این عامل میکروب‌کش نیستند. گلیسرول نیز به‌عنوان منبع کربن در این محیط بکار برده می‌شود.

پس از گرماگذاری، کلنی‌های رشد کرده را زیر نور فرابنفش با طول موج‌کوتاه (۲۵۴ نانومتر)، قرار داده و از نظر وجود فلورسین بررسی کنید. همچنین بررسی چشمی وجود رنگ زرد – سبز مایل به آبی کلنی‌ها نشان‌دهنده تولید رنگ‌دانه پایوسیانین می‌باشد. هر دو ماده یعنی فلورسین و پایوسیانین به طور اختصاصی توسط سویه­های باکتری Ps .aeroginosa تولید می‌شود. دقت داشته باشید که برخی از سویه‌های Ps. aeroginosa ممکن است در این محیط کشت رشد نکنند یا حتی ممکن است رشد کرده ولی پیگمان پایوسیانین را تولید نکنند. برخی دیگر در صورت عدم تولید پایوسیانین، نور فلورسنس را نشان خواهند داد.

کنترل کیفی محیط کشت ستریماید آگار 

• ظاهر پودر: کاهی رنگ / بژ، یکدست و پودری
• ظاهر محیط آماده: محلول کهربایی روشن، کمی کدر همراه با مقدار کمی رسوب
• نتیجه کشت باکتری در شرایط هوازی پس از گرماگذاری در دمای ۲±۳۵ درجه سانتی‌گراد به مدت ۴۸ ساعت تا هفت روز

سوش‌های مناسب محیط کشت ستریماید آگار

• Ps.aeroginosa (زرد – سبز مایل به آبی)
• Escherichia coli
• Staphylococcus aureus
• Ps.aeroginosa

نکات تکمیلی 

• دقت داشته باشید که نوع پپتون استفاده شده در این محیط کشت، در روند تولید پیگمان توسط aeroginosa تأثیر می‌گذارد.
• هیچ نوع محیط کشتی نمی‌تواند وابسته به تولید تمامی پیگمان‌های این باکتری باشد.
• گاهی اوقات برخی از باکتری‌های روده‌ای می‌توانند باعث زرد شدن ملایم محیط کشت شوند ولی این تغییر رنگ به‌راحتی از فلورسین قابل‌شناسایی است به دلیل اینکه این رنگ زرد فلورسنس ندارد.
• برخی باکتری‌های غیرتخمیرکننده و یا اسپورزای هوازی بر روی این محیط پیگمان زرد مایل به قهوه‌ای محلول در آب تولید می‌کنند. سویه‌های سراشیا گاهی با پیگمان صورتی رنگ مشاهده می‌شوند.
• تحقیقات نشان داده است چنانچه کشت سودوموناس برای مدت کوتاهی در دمای اتاق نگهداری شود خاصیت فلورسنس خود را از دست می‌دهند اما در صورت گرماگذاری مجدد پلیت، این توانایی باز خواهد گشت.
• پودر محیط داخل قوطی کاملاً دربسته و در دمای زیر ۳۰ درجه سانتی‌گراد و محیط آماده در دمای ۸-۲ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود. بهترین زمان استفاده تا قبل از تاریخ انقضای درج شده بر روی برچسب محصول است.