توضیحات

محیط کشت Chapman Stone محیطی انتخابی است که برای جداسازی و تمایز استافیلوکوک، براساس تخمیر مانیتول و فعالیت ژلاتیناز مورد استفاده قرار میگیرد. استافیلوکوکوس اورئوس یکی از پاتوژن هایی است که، بیشتر از نمونه های بالینی جدا می شود. در واقع، S. aureus در حال حاضر شایع ترین علت عفونت های بیمارستانی می باشد. آنزیم هیدرولیز کننده کازئین، عصاره مخمر، نیتروژن، کربن، گوگرد، ویتامین B و عناصر کمیاب را برای محیط کشت Chapman Stone فراهم می کنند. ژلاتین به عنوان یک بستر برای فعالیت ژلاتیناز عمل می کند و اینکه، سولفات آمونیوم اجازه می دهد تا هیدرولیز شدن ژلاتین شناسایی شود. کلرید سدیم به عنوان یک ماده انتخابی در محیط  عمل می کند ، که بیشتر گونه های باکتریایی را مهار می کند. دی پتاسیم فسفات توانایی بافری را برای محیط فراهم می کند. D-مانیتول کربوهیدرات قابل تخمیر این محیط  می باشد و با افزودن چند قطره از معرف برموکروزول بنفش در نتیجه تولید رنگ زرد می توان تخمیر آن را تشخیص داد. هرکدام از کلنی های مانیتول مثبت، زرد یا نارنجی رنگ میشوند، که توسط یک ناحیه روشن احاطه شده اند و عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناخته می شوند. کلنی سفید یا بدون پیگمان و یا ناحیه غیر شفاف، نشان دهنده وجود استافیلوکوکوس اپیدرمیس می باشد.

فرمولاسیون محیط    Per Liter

Yeast Extract ……………………………………………………… 2.5 g

Pancreatic Digest of Casein ………………………………… 10.0 g

Gelatin……………………………………………………………. 30.0 g

D-Mannitol ……………………………………………………… 10.0 g

Sodium Chloride ………………………………………………. 55.0 g

Ammonium Sulfate…………………………………………… 75.0 g

Dipotassium Phosphate……………………………………….. 5.0 g

Agar ………………………………………………………………. 15.0 g

طرز تهیه کلی محیط‌های کشت

1. همان‌طوری که می‌دانید محیط‌های کشت به سه دسته جامد، نیمه جامد، مایع تقسیم می‌شوند. محیط‌های مایع معمولاً فاقد آگار هستند یا مقدار آگارشان بسیار کم است. مثلاً حدود (۲/۰%) و محیط‌های نیمه جامد دارای مقدار کمی آگار حدود ۳- ۲ گرم و بالاخره محیط‌های جامد که دارای ۱۵- ۱۳ گرم آگار در لیتر محیط هستند.
2. برای ساختن محیط‌های کشت باکتری، از پودر مخصوص که در شیشه‌های مربوطه قرار دارد، استفاده می‌کنیم.
3. در روی این شیشه‌ها ترکیب محیط به طور کامل و همچنین طرز ساختن آن نوشته شده است.
4. مثلاً برای ساختن نوترینت آگار ابتدا مقدار لازم از پودر آن را وزن کرده و در مقدار معینی آب مقطر که قبلاً در یک ارلن مایر یا بطری ریخته‌اید اضافی نموده و آن را کاملاً‌ حل نمایید.
5. سپس با پنبه درب ارلن مایر را مسدود کرده و آن را روی سه‌پایه چراغ گازی حرارت می‌دهید.
6. تا زمان جوشیدن آن را چند بار تکان دهید تا خوب حل شود و به مدت یک دقیقه بجوشد.
7. پس از آنکه مایع بجوش آمد، آن را برداشته وبا تکه کاغذ آلومینیومی روی پنبه را می‌پوشانید .
8. ظرف را در اتوکلاو می‌گذارید تا در فشار ۱۵ پاند بر اینچ مربع و حرارت ۱۲۱ درجه سانتیگراد به مدت ۱۵ دقیقه استریل شود.
9. بعد از استریل کردن بگذارید تا حدود c45⁰– 40 خنک شود.
10. سپس درحالی‌که ارلن را در دست راست گرفته و پنبه آن را با دست چپ کنار شعله خارج کرده‌اید، دهانه ارلن را یکبار از درون شعله گاز عبور دهید.
11. محتویات را درون پلیت‌های استریل شده بین ^cc20- 15 از محل محلول بریزید.
12. بعد پلیت‌ها را در کناری بگذارید تا سرد شوند و از تکان دادن آن خودداری نمایید.
13. پس از جامد شدن محیط‌های کشت نوترینت آگار را جمع کرده و در c37⁰ به مدت ۲۴ ساعت قرار دهید.
14. اگر محیط‌ها آلوده نشده باشند آنها را از c37⁰ بیرون بیاورید.
15. در یخچال ۴ درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهید.