توضیحات

محیط کشت MRS آگار مناسب کشت لاکتوباسیل‌ها می‌باشد و به آن لاکتوباسیلوس MRS آگار نیز می گویند. اما نکته مهم این است که محیط MRS آگار برای استفاده در اهداف تشخیصی (مانند بیماری مربوط به انسان و سایر وضعیت‌های مربوط به انسان) کاربرد ندارد. محیط کشت MRS Agar در سال 1960 توسط دو محقق به نام‌های Rogosa & Sharpe برای کشت و شمارش لاکتوباسیل‌ها طراحی شد. این محیط کشت برای بیشتر لاکتیک اسید باکتری‌ها مناسب می‌باشد و همچنین جایگزین مناسبی برای محیط کشت آب گوجه‌فرنگی آگار می‌باشد.

کاربرد محیط کشت MRS آگار

زمانی که PH اسیدی به ۵٫۴ برسد، MRS Agar برای شمارش باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس – Lactobacillus bulgaricus موجود در ماست مناسب می‌باشد. مواد مغذی به‌وسیله مخلوطی که بادقت از موادی مانند پپتون، گلوکز، گوشت و عصاره مخمر، Tween 80، منیزیم و منگنز سولفات که به‌عنوان محرک‌های رشد عمل می‌کنند، فراهم می‌شود.

عناصری هم که باعث انتخابی شدن محیط برای استرپتوکوکوس و mouldها می‌شوند عبارت‌اند از: آمونیوم سیترات و سدیم استات که در PH پایین استفاده می‌شوند، آمونیوم سیترات به لاکتوباسیلوس اجازه رشد می‌دهد، درحالی‌که از رشد سایر میکروارگانیسم‌ها جلوگیری می‌کند.

ترکیبات محیط کشت Lactobacillus MRS Agar

• پپتون ۱۰ گرم بر لیتر
• عصاره مخمر ۵ گرم بر لیتر
• عصاره گوشت ۱۰ گرم بر لیتر
• گلوکز ۲۰ گرم بر لیتر
• دی پتاسیم فسفات ۲ گرم بر لیتر
• سدیم استات ۵ گرم بر لیتر
• تری آمونیوم سیترات ۲ گرم بر لیتر
• منیزیم سولفات ۰٫۲گرم بر لیتر
• منگنز سولفات ۰٫۰۵ گرم بر لیتر
• Tween80 1.08 گرم بر لیتر
• آگار ۱۵٫۰ گرم بر لیتر
• PH نهایی باید حدود ۶٫۴ باشد.