توضیحات

کنترل‌های ایزوتیپ بیشتر در فلوسیتومتری، رسوب ایمنی کروماتین (ChIP)، ایمونوهیستوشیمی و الکتروفورز ژل مورداستفاده قرار می‌گیرند. کنترل‌های ایزوتیپ باید با گونه‌های آنتی‌بادی اولیه و ایزوتیپ مطابقت داشته باشند تا سطح رنگ‌آمیزی خاص توسط آنتی‌بادی اولیه به طور دقیق تعیین شود. اگر از آنتی‌بادی‌های اولیه نشان‌دار مستقیم استفاده شود، کنترل ایزوتیپ باید با همان برچسب آنتی‌بادی آزمایشی کونژوگه شود، تا بهترین عملکرد را داشته باشد.

• محلول آنتی بادی باید رقیق نشده بین 2 تا 8 درجه سانتیگراد نگهداری شود و از آن در برابر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور محافظت شود. همچنین لازم به ذکر است که از فریز کردن آن پرهیز کنید.
• نوع آنتی بادی: مونوکلونال
• گونه میزبان: موش

ایزوتایپ (isotype) چیست؟

ایزوتیپ یک آنتی‌بادی اولیه و کاربرد آن رنگ‌آمیزی پس‌زمینه شود. نویز ایجاد شده در پس‌زمینه توسط آنتی‌بادی اولیه می‌تواند با اتصال به گیرنده‌های Fc ​​در سلول‌های هدف ایجاد شود. با برهم‌کنش غیراختصاصی با پروتئین‌های سلولی، کربوهیدرات‌ها و لیپیدها. یا توسط اتوفلورسانس سلولی، آنتی‌بادی‌های کنترل ایزوتیپ می‌توانند به‌عنوان کنترل‌های منفی برای کمک به تمایز سیگنال پس‌زمینه غیراختصاصی از سیگنال آنتی‌بادی خاص عمل کنند، زیرا آنها هیچ ویژگی مرتبطی با آنتی‌ژن هدف ندارند.

رنگ‌آمیزی فیکواریترین (PE) چیست؟

R-Phycoerythrin (همچنین به عنوان PE یا R-PE شناخته می‌شود) در آزمایشگاه به‌عنوان یک شاخص مبتنی بر فلورسانس برای حضور سیانوباکتری‌ها و برای برچسب زدن آنتی‌بادی‌ها، اغلب برای فلوسیتومتری مفید است. همچنین در سنجش‌های ریزآرایه (microarray assays)، ELISA و سایر کاربردهایی که به حساسیت بالا نیاز دارند، اما به پایداری نور نیاز ندارند، استفاده می‌شود.

به طور خلاصه فیکواریترین (PE) نوعی فیکوبیلیپروتئین است که در سیانوباکتری‌ها و جلبک‌های قرمز یافت می‌شود که از آن برای رنگ‌آمیزی آنتی‌بادی‌های کونژوگه (به طور گسترده برای فلوسیتومتری و میکروسکوپ ایمونوفلورسانس) استفاده می‌شود.

مطالب مرتبط

• آنتی بادی استریل شده کنترل ایزوتیپ IgG2b موشی سیتومتین ژن