توضیحات

محلول اشعه ایکس دارای 2 جز توسعه دهنده و ثابت کننده می باشد.

بخش توسعه‌دهنده محلول

بخش توسعه‌دهنده اشعه ایکس یک راه‌حل ویژه برای ایجاد تصاویر پنهان به تصاویر قابل‌مشاهده در اتاق تاریک در طول رادیوگرافی است. توسعه‌دهنده اشعه ایکس از هیدروکینون و فنیدون (متول) تشکیل شده است. فنیدون اجازه می‌دهد غلظت بیشتری از توسعه‌دهنده وارد رادیوگرافی شود درنتیجه عکس‌های بهتر و اکسیداسیون کندتر صورت می‌گیرد. هیدروکینون برای کنتراست بالا استفاده می‌شود درحالی‌که متول برای کنتراست کم استفاده می‌شود. این محلول طوری طراحی شده است که یک فیلم را تنها در سه دقیقه تنظیم می‌کند.

مواد تشکیل‌دهنده توسعه‌دهنده

• در طول رادیوگرافی، توسعه‌دهنده اکسید شده که منجر به تشکیل نقره فلزی و مصرف شدن نقره می‌شود.
• برای اینکه توسعه‌دهنده به طور مطلوب کار کند محلول باید در pH 10-11 توسط ماده‌ای قلیایی قرار گیرد.
• سولفیت سدیم برای حفظ توسعه‌دهنده با کاهش سرعت اکسیداسیون استفاده می‌شود. همچنین با حل کردن محصولات در سولفونات‌ها به افزایش طول عمر سازنده کمک می‌کند.
•  توسعه‌دهنده اشعه ایکس از ایجاد مه توسط یک مهارکننده، پتاسیم بروماید، جلوگیری می‌کند.
• توسعه‌دهنده اشعه ایکس در دمای بهینه (20-22 درجه سانتیگراد) کار می‌کند. هنگامی که دما پایین بیاید، برای افزایش کیفیت تصویر باید زمان توسعه را افزایش داد و بالعکس.

مکانیسم توسعه‌دهنده

فیلم‌های اشعه ایکس ابتدا در هنگام پردازش تصویر در محلول توسعه‌دهنده قرار می‌گیرند. ازآنجایی‌که گسترش‌دهنده یک عامل کاهنده است، برای کمک به کاهش بلورهای یونیزه شده برومید نقره، الکترون اهدا می‌کند که هالیدها را حذف و نقره فلزی موجود در لایه امولسیونی را رسوب می‌دهد. یون‌های نقره آزاد با بار مثبت توسط بار منفی جذب می‌شوند که آنها را به اتم‌های فلزی سیاه تبدیل می‌کند. این بارش است که مربوط به رادیولوسنت (مناطق سیاه‌رنگ) در رادیوگرافی است.

بخش ثابت‌کننده محلول

محلول ثابت‌کننده ترکیبی از مواد شیمیایی است که در مرحله نهایی در پردازش عکاسی فیلم یا کاغذ استفاده و تثبیت‌کننده تصویر است. این بخش محلول هالید نقره‌ای که روی فیلم یا کاغذ عکاسی باقی‌مانده را از بین می‌برد و نقره فلزی کاهش‌یافته را که تصویر را تشکیل می‌دهد باقی می‌گذارد. با تثبیت، فیلم یا کاغذ به اثر بیشتر نور حساس نیست. بدون تثبیت، هالید نقره باقی‌مانده تیره و باعث مه‌آلود شدن تصویر می‌شود.

مواد تشکیل‌دهنده و مکانیسم محلول ثابت‌کننده

• تثبیت و پردازش فیلم یا کاغذ با محلول نمک تیوسولفات حاصل می‌شود. نمک‌های محبوب عبارت‌اند از تیوسولفات سدیم و تیوسولفات آمونیوم که معمولاً در فرمول‌های تثبیت‌کننده سریع مدرن استفاده می‌شود.
• ثابت‌کننده معمولاً حاوی ترکیبات اسیدی ملایم برای تنظیم pH و سرکوب مقادیر کمی از سازنده است.
• این ترکیب اغلب دارای یک سولفیت هیدروژن قلیایی (بی سولفیت) است که به حفظ تیوسولفات نیز کمک می‌کند.
•  برای سخت شدن ژلاتین تثبیت‌کننده‌های غیر تیوسولفات نیز حداقل برای اهداف خاص وجود دارد.

کاربرد محلول ثابت‌کننده و فیکس کننده

از این محلول برای پردازش و نمایش دادن تمام فیلم‌های رایج، از جمله فیلم‌های سیاه‌وسفید، کداکروم و فیلم‌های کروموژنیک استفاده می‌شود.

نکات تکمیلی محصول

• دمای توصیه شده 35 تا 38 درجه سانتی‌گراد
• باید در جای خشک و خنک نگهداری و از نور خورشید و گرما دور باشد.

مطالب مرتبط

None found