توضیحات

مشخصات و کاربرد کیت C3 شرکت بهارافشان

کیت C3 شرکت بهارافشان مناسب جهت تشخيص كمي C3 در سرم يا پلاسما می باشد.

سيستم كمپلمان يك سيستم آبشاري تجزيه پروتئين با شركت حداقل 20 پروتئين پلاسما و چندین نوع از پروتئین های رسپتور است، كه فعاليت باكتري ها را مختل کرده و از رسوب كمپلكس هاي آنتي ژن-آنتي بادي جلوگيري مي كند. فعاليت اين سيستم به علت مصرف پروتئين هاي واکنش دهنده باعث كاهش غلظت C3 و C4 مي گردد.

سيستم آبشاري كمپلمان از طریق 2 مسير متفاوت فعال مي شود :

مسير Classic به وسیله ایمونوکمپلکس ها یا آنتي بادي های متصل شده به باكتري يا ويروس فعال مي شود. فعاليت سيستم آبشاري از اتصال قسمت C1q كمپلمان C1 به FC آنتي بادي ها آغاز مي شود که این کمپلکس با تجزيه C4، C3 را فعال مي سازد. مسيرalternative به صورت مستقل از آنتی بادی ها و توسط ميكرو ارگانيسم ها، پلي ساكاريد ها، تجزیه خود به خودی C3 و یا تجمعی از ايمونوگلوبولين ها فعال مي شود و نيازي به پروتئین C4 ندارد.

ازآنجا كه C3 در هر دو مسير مشترك است، كاهش غلظت آن حاکی از فعاليت عمومي سيستم كمپلمان است. كاهش ميزان C3 در بيماري هاي عفوني و التهابي خصوصاً در بيماري گلومرونفريت و اريتروماتوئيد لوپوس سیستمیک (SLE) ديده مي شود.

بر اساس نوع مسير فعال شده، غلظت C4 ممکن است کاهش یابد یا در محدوده نرمال باقی بماند. کاهش مقادير C4 به تنهایی ممكن است در ادما آنژيونروتيك ارثي يا اكتسابي رخ دهد. البته در ادما آنژيونروتيك ارثی كاهش هر دو فاکتور كمپلمان ( C4وC3 ) گزارش شده است.C3 مانند C4 يكي از پروتئين هاي فاز حاد است و افزايش آن در طی پروسه های التهابی ممكن است مصرف فزاينده ( افزایش یافته ) آن را مخفي نمايد.

سطح C3 در سرم یا پلاسما

چرا سطح C3 کاهش پیدا می کند؟

هورمون C3 در مواردی زیادی کاهش می یابد.

مانند انواع مختلف بیماری‌های کلیوی، از جمله گلومرولونفریت، نفریت لوپوسی، نفریت غشایی، نفروپاتی ایمنوگلوبین آ (ig A). همچنین پس زدن پیوند کلیه، سیروز، هپاتیت، سوء تغذیه، سپتیسمی (یا گند خونی)، تشنج شدید، بیماری سرم (بیماری کمپلکس دفاعی)، عفونت‌های میکروبی عودکننده (معمولا عفونت‌های باکتریایی)، بیماری‌های خود ایمنی از جمله لوپوس منتشر (یا لوپوس اریتماتوس سیستمیک) و آرتریت روماتوئید، آنژیو ادم ارثی و آنژیو ادم اکتسابی می توانند سبب کاهش سطوح C3 شوند.

چرا سطح C3 افزایش پیدا می کند؟

بیماری هایی مانند ارتریت، روماتوئید جوانان، سرطان (سرطان خون، لنفوم هاجکین، سارکوم)، سارکوئیدوز، کولیت زخمی یا کولیت اولسروز، سکته قلبی شدید و تیروئیدیت می توانند سبب افزایش سطوح C3 شوند.