Name: کیت تعیین کمی آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون
Availability: OutOfStock

آلكالن فسفاتاز آنزيم هيدروليتيكی است كه اپتیمم فعالیت آن در PH قلیایی است. در خون به اشكال متفاوتی وجود دارد. در كبد و استخوان به ميزان زياد يافت مي شود، اما در نسوج ديگر مانند كليه، جفت، جدار روده، غده تيموس، ريه و بيضه نيز يافت مي گردد. بطور فيزيولوژيك مقدار آلكالن فسفاتاز سرم، در بچه هاي در حال رشد و در دوران بارداري، و بطور پاتولوژيك در ضایعات استخوانی و كبدی افزايش مي يابد. از این رو اهمیت سنجش این فاکتور به کمک کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون بیش از پیش آشکار است.

همچنین در انسداد مجاری صفراوی، کلستاز(Cholestasis)، یرقانهای انسدادی، کیست و آبسه کبدی، عفونت هاي هپاتيتی، بيماري هاي استخواني و مواردی که فعالیت استئوبلاستها زیاد است مانند بیماری های پاژت (Paget)، راشیتیسم (Rickets)، استئومالاسیا (Osteomalacia) و هایپرپاراتیروئیدیسم مقدار ALP افزايش مي يابد.

روش کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

DGKC ( استاندارد انجمن بیوشیمی آلمان )

اساس آزمایش کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

P-Nitrophenylphosphate + H₂O Phosphate + P-Nitrophenol

معرفهای کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

توجه : مقادير زير بر حسب محلول آماده شده براي كار مي باشد.

معرف شماره 1 :

1.0 mol/l	PH 9.8	Diethanolamine
0.5 mmol/l		Magnesium chloride

معرف شماره 2 :

10 mmol/l

P-Nitrophenylphosphate

شرايط نگهداري محلولهای کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

محلول ها بايد در دماي 2 تا 8 درجه سانتيگراد نگهداري شوند و تا تاريخ مندرج بر روي ويال ها قابل مصرف مي باشند.

توجه : از فريز نمودن و قرار دادن محلول ها در مجاورت نور خودداري شود.

هشدارهای استفاده از کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون

براي پايدار نمودن محلول ها از سديم آزايد استفاده شده است. لذا از بلعیدن و تماس مستقيم محلول ها با دهان و دست و چشم ها خودداري شود و در صورت تماس بلافاصله با آب فراوان شستشو داده شود. كليه موارد ايمني معمول در آزمايشگاه در هنگام كار با محلول ها رعايت گردد.

بهداشت و ايمني دفع مواد زائد

در مورد چگونگي دور ريز مواد در صورت وجود قوانين تدوين شده طبق قانون موجود عمل شود.

آماده سازي محلولها

محلول های معرف 1 و 2 به صورت آماده مصرف می باشند.

جهت انجام تست به صورت تک محلول، محلول هاي شماره 1 و 2 بايد به نسبت 4 بعلاوه 1 با يكديگر مخلوط شوند (براي مثال 20 ميلي ليتر محلول 1 و 5 ميلي ليتر محلول 2).

دوام محلول ها پس از مخلوط شدن در دماي 2 تا 8 درجه سانتيگراد یک روز میباشد.

توجه: از آلوده شدن محلول ها و قرار دادن آنها در مجاورت نور خودداري شود.

لوازم و مواد مورد نياز کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

تجهيزات معمول آزمايشگاه پزشكي

سرم فيزيولوژي ( محلول Nacl با غلظت 9 گرم در ليتر )

كنترل کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

جهت كنترل کیفیت، سرم کنترل های TruLab N و TruLab P شركت پارس آزمون را بطور جداگانه تهيه نمایید.

نمونه ها :

سرم، پلاسما همراه با هپارين

پایداری ALP در سرم یا پلاسما :

در دمای 4 تا 8 درجه سانتیگراد 1 هفته

در دمای منهای 20 درجه سانتیگراد 2 ماه

کاهش فعالیت ALP طی 2 روز :

در دمای 20 تا 25 درجه سانتیگراد < 10 %

از آلوده شدن نمونه ها جلوگيري شود.

روش انجام آزمايش :

طول موج : 405 نانومتر ( 400 تا 420 نانومتر )

قطر كووت : يك سانتيمتر

دما : 37 درجه سانتيگراد

اندازه گيري : فتومتر با بلانك هوا روي صفر تنظيم شود

تک محلوله

نمونه 6 20 ميكروليتر

محلول مخلوط شده 1 و 2 1000 ميكروليتر

پس از مخلوط نمودن، مقدار جذب نوري را بعد از 1 دقيقه قرائت نموده، كرونومتر را به كار انداخته و دقيقاً پس از 1، 2 و3 دقيقه اختلاف جذب نوري را از دقیقه قبل تعيين نماييد.

دو محلوله

نمونه 20 ميكروليتر

محلول معرف شماره 1 1000 ميكروليتر

پس از مخلوط نمودن 1 دقيقه در 37 درجه انكوبه نموده و سپس معرف شماره 2 را اضافه نماييد.

محلول معرف شماره 2 250 ميكروليتر

پس از مخلوط كردن، مقدار جذب نوري را بعد از 1 دقيقه قرائت نموده و بلافاصله كرونومتر را به كار انداخته و دقيقاً پس از 1، 2 و 3 دقيقه اختلاف جذب نوري را از دقیقه قبل تعيين نماييد.

محاسبات :

مقدار اختلافات جذب نوري پس از دقایق 1، 2 و 3 را با هم جمع نموده و بر عدد 3 تقسيم كرده و ميانگين بدست آمده را در دو فاکتور زیر ضرب نماييد.

3433	405 نانومتر	دومحلوله
2757	405 نانومتر	تک محوله

توجه : این فاکتورها بر اساس فتومتر استاندارد بوده و فاکتورهای فوق در فتومترها و اتوآنالیزرهای مختلف متفاوت میباشد .

ويژگيها و كارآيي کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

محدوده اندازه گيري

اين كيت جهت اندازه گيري ALP تا تغییرات جذب نوری.250 در دقيقه ( به صورت

دو محلوله تا 858 وتک محلوله تا 689 واحد بین المللی در لیتر ) طراحي شده .

و در مواردي كه مقدار تغییرات جذب نوری بيش از 25.0 در دقيقه باشد بايد نمونه به نسبت 1 بعلاوه 9 با سرم فيزيولوژي رقيق و جواب آزمايش در عدد 10 ضرب شود.

عوامل مداخله گر

اسيد آسكوربيك تا غلظت 30 ميلي گرم در دسي ليتر، تري گليسيريد تا غلظت 2000 ميلي گرم در دسي ليتر، هموگلوبين تا غلظت 150 ميلي گرم در دسي ليتر و بيلي روبين تا غلظت 40 ميلي گرم در دسي ليتر باعث تداخل در آزمايش نمي شوند.

حساسيت

حداقل مقدار ALP قابل اندازه گيري 3 واحد بين المللي در ليتر مي باشد.

دقت کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون ( در 37 درجه سانتيگراد )

(%)

(U/l)

Mean (U/l)

Intra-assay precision

n=20

1.50

0.92

1.06

1.71

2.05

2.91

114

222

275

Sample 1

Sample 2

Sample 3

(%)

(U/l)

Mean (U/l)

Inter-assay precision

n= 20

1.60

0.85

1.93

1.89

2.36

120

223

279

Sample 1

Sample 2

Sample 3

مقايسه روشها

در مقايسه انجام شده جهت ارزيابي کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون (Y) با يكي از متداولترين كيت هايALP در جهان (X) بر روي 78 نمونه بيمار نتيجه زير بدست آمد.

Y = 0.98 (X) – 2.21 U/l ; r = 0.999

دامنه مرجع (ناشتا) کیت آلكالن فسفاتاز (ALP) پارس آزمون :

كودكان تا 15 ساله	180 تا 1200 واحد بين المللي در ليتر
مردان	80 تا 306 واحد بين المللي در ليتر
زنان	64 تا 306 واحد بين المللي در ليتر

مآخذ :

Thomas L. Clinical Laboratory Diagnostics. 1^st Frankfurt: TH-Books Verlagsgesellschaft; 1998. p. 136-46.
Moss DW, Henderson R. Clinical enzymology. In: Burtis CA, Ashwood ER. eds. Tietz textbook of clinical chemistry. 3^rd Philadelphia: W. B. Saunders Company, 1999. p. 617-721.
Deutsche Gesellschaft für klinische Chemie. Empfehlungen der deutschen Gesellschaft für Klinische Chemie (DGKC). Standardisierung von Methoden zur Bestimmung von Enzymaktivitäten in biologischen Flüssigkeiten.(Recommendation of the German Society of Clinical Chemistry. Standardization of methods for measurement of enzymatic activities in biological fluids.) Z Klin Chem Klin Biochem 1972;10:182-92.
Fischbach F, Zawta B. Age-dependent reference limits of several enzymes in plasma at different measuring temperatures. Klin Lab 1992;38:555-61