سرسختی انگل مالاریا اغلب باعث می شود تا مداخلات درمانی دراز مدت موثر باشد. توسعه مقاومت به داروهای انگلی تقریبا اجتناب ناپذیر است، و باعث می شود تا سازمان های بهداشت عمومی به تجدید نظر در مورد روش های درمان و پیشگیری بپردازند. در حالی که واکسن ها به عنوان گزینه ای مناسب برای جلوگیری و ریشه کنی درازمدت به نظر می رسد، و تاکنون واکسن های منفرد در جمعیت های بزرگ آزمایش شده کمتر عمل کرده اند.

با این حال، محققان کالج امپریال لندن در حال بررسی این موضوع هستند که آیا استفاده از ترکیبی از واکسن ها می تواند از این بیماری مرگبار بیشتر حمایت کند. محققان دریافتند که با استفاده از دو واکسن ضد مالاریای تجربی که به شیوه های مختلفی کار می کنند، می توانند به طور چشمگیری تعداد عفونت های مالاریا را در مطالعات حیوانی کاهش دهند.

یافته های این تحقیق جدید که امروزه در eLife منتشر شده است، در مقاله ای تحت عنوان “همکاری در آنتی بادی های ضد مالاریا ی پیش اریتروسیتی و آنتی بادی های مسدود کننده انتقال از طریق کاهش تراکم انگل بدست امده است.” – نشان می دهد که دو واکسن که به طور مستقل باعث کاهش مالاریا به میزان ۴۸٪ و ۶۸ ٪ می شوند، می توانند در هنگام ترکیب مالاریا را به میزان۹۱٪ کاهش دهند. این مطالعه با استفاده از انگل های موشی تغییر یافته ژنتیکی است که پروتئین های بیان شده بر روی نسخه انسانی انگل مالاریا را بیان می کنند.

Andrew Blagborough، پژوهشگر ارشد تحقیقاتی، عضو هیئت علمی گروه علوم انسانی امپریال، اظهار داشت این اولین شواهد مستقیمی است که ترکیبی از واکسن های مختلف کاهش مالاریا به میزان قابل توجهی بهبود می بخشند. »

“رسیدن به یک احتمال کاهش ۹۱ درصدی ، تأثیر زیادی بر سلامت عمومی خواهد گذاشت، زیرا واکسن ها در مناطقی که مالاریا شایع است، موثر هستند”.

در سال ۲۰۱۶، ۲۱۶ میلیون مورد مالاریا تخمین زده شده است که در سال گذشته حدود ۵ میلیون مورد افزایش داشته است. میزان مرگ و میر ناشی از مالاریا به کمتر از ۵۰۰،۰۰۰ نفر رسید – به وسیله مقاومت دارویی با داروهای اولیه مانند artemisinin که به سرعت در حال رشد است. مالاریا ناشی از یک گروه از انگل هایی است که چرخه زندگی پیچیده ای دارند، گذراندن وقت درقسمت میانی مجرای هاضمه پشه ها و غدد بزاقی، در کبد انسان و گردش خون در انسان، جایی که باعث بیماری می شوند.

در تحقیق حاضر، تیم تحقیقاتی، دو نوع واکسن را آزمایش کرد: آن دسته ای که که مانع پشه هایی می شوند که باعث انتقال انگل می شوند، و واکسن های مسدود کننده انتقال نامیده می شوند) (TBVs و آن دسته که از الوده کردن کبد توسط انگل جلوگیری می کنند و واکسن های پیش اریتروسیتی نامیده می شوند (PEVs).

محققان دریافتند که هنگامی که یک PEV موثر ویژه با مؤثرترین واکسن مسدودکننده انتقال همراه شد، اثربخشی آن حدود ۹۱ درصد بوده است. علاوه بر این، دانشمندان نشان دادند که ترکیب هر یک از دو نوع واکسن باعث افزایش کارآیی ترکیب آنها نسبت به اثر بخشی واکسن ها به صورت جداگانه می شود.