ماهیت نمونه

ماهیت نمونه شما مشخص خواهد کرد که کدام آنتی بادی مناسب ترین است. جنبه های زیر را در نظر بگیرید:
ناحیه پروتئینی که مایل به شناسایی آن هستید
آنتی بادی ها با ایمن سازی حیوانات میزبان با ماده ایمنی تولید می شوند. ایمونوژن ها می توانند پروتئین های کامل ، قطعات پروتئینی ، پپتیدها ، ارگانیسم های کامل (به عنوان مثال ، باکتری ها) یا سلول باشند.
بررسی کنید که ایمونوژن یکسان است یا در ناحیه پروتئین مورد نظر برای تشخیص وجود دارد. به عنوان مثال ، اگر می خواهید پروتئین سطح سلول را بر روی سلولهای زنده توسط FACS ردیابی کنید ، آنتی بادی را انتخاب کنید که علیه دامنه خارج سلولی پروتئین ایجاد شود.

پردازش نمونه

برخی از آنتی بادیها نیاز به نمونه برداری به روش خاصی دارند. بسیاری از آنتی بادیها تنها پروتئین های دناتوره را شناسایی می کنند، زیرا این امر اپی توپ هایی که در ساختارثانویه و سوم پروتئین ها پنهان می شوند را نمایان می کند. از طرف دیگر ، برخی از آنتی بادی ها فقط حالت اپی توپ های موجود در پروتئین ها را در حالت بومی خود شناسایی می کنند. آنتی بادی های وسترن بلات نیاز به کاهش و دناتوراسیون نمونه ها دارند، مگر اینکه در اطلاعات محصول اشاره شود.

برای ایمونوهیستوشیمی، برخی از آنتی بادیها فقط برای بافت منجمد فیکس نشده مناسب هستند. و بقیه نمی توانند به اهداف خود در بافت های فیکس شده با فرمالین و آغشته به پارافین، بدون یک مرحله بازیابی آنتی ژن، وصل شوند. این محدودیت در استفاده در بخش برنامه های کاربردی داده ها ذکر شده است.

گونه های نمونه

در صورت امکان، آنتی بادی را انتخاب کنید که علیه همان گونه ای که نمونه شما از آن بدست آمده، باشد. آنتیبادی ممکن است با همان پروتئین مورد نظر از گونه های دیگر که دارای یک اندازه توالی اسید آمینه کافی هستند واکنش نشان دهد. اگر نمونه شما از گونه های موجود در برگه اطلاعات نیست، این بدان معنی است که این گونه آزمایش نشده است وتولید کننده نمی تواند کارایی را نشان دهد. پیش بینی واکنش متقابل بر اساس تشابه توالی انجام می شود.

انتخاب گونه میزبان آنتی بادی اولیه

گونه هایی که آنتی بادی اولیه در آنها پرورش یافته است باید متفاوت از گونه های نمونه شما باشد. این امر برای جلوگیری از واکنش متقابل آنتیبادی ضد ایمونوگلوبولین ثانویه با ایمونوگلوبولین های درون زا در نمونه است. به عنوان مثال ، اگر شما در حال مطالعه پروتئین موشی هستید، یک آنتیبادی اولیه را انتخاب کنید که در گونه دیگری غیر از موش ایجاد شده باشد. یک آنتی بادی اولیه ایجاد شده در خرگوش یک انتخاب مناسب است، و پس از آن آنتی بادی IgG ثانویه ضد خرگوش.

برای تکنیک های با استفاده از نمونه هایی که حاوی ایمونوگلوبولین درون زا نیستند (IgG) ، انتخاب گونه های میزبان آنتیبادی اولیه بسیار مهم است. یک مثال در مورد وسترن یک لیزیت سلولی است که انتظار نمی رود حاوی IgG باشد. با این حال ، لیز بافت و سوپرناتانتهای کشت بافتی که حاوی سرم هستند حاوی ایمونوگلوبولین ها هستند. IgG در وسترن نمونه های دناتوره به عنوان گروههای ۵۰ و ۲۵ کیلو دالتونی مربوط به زنجیره های سنگین و سبک مولکول IgG ظاهر می شود.

انتخاب آنتی بادی ثانویه

آنتی بادیهای ثانویه باید علیه گونه های میزبان آنتیبادی اولیه ای که استفاده می کنید باشد. به عنوان مثال، اگراولیه شما یک مونوکلونال موشی باشد، به ثانویه آنتی موش نیاز خواهید داشت. برگه داده های آنتی بادی ثانویه را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که در برنامه مورد استفاده شما آزمایش شده است.
راهنمای آنتی بادی ثانویه را دریافت کنید

انتخاب آنتی بادی برای رنگ آمیزی دوگانه
ایمن سازی مضاعف از کشت یا بافت سلولی نیاز به تولید آنتیبادی های اولیه در گونه های مختلف دارد و آنتی بادیهای ثانویه یکی از گونه ها را منحصرا تشخیص می دهد.
راهنمای انتخاب کانجوگه را دریافت کنید

برچسب های فلوروکروم و کروموژن

برچسب ها برای تجسم حضور پروتئین هدف با آنتی بادی ها ترکیب می شوند. انتخاب لیبل به کاربرد آزمایش بستگی دارد. برچسب های فلورسنت هنگامی که از نور طول موج خاصی برانگیخته می شوند ، در محدوده بینایی تابش می کنند. برچسب های آنزیمی پراکسیداز(HRP) و فسفاتاز قلیایی (AP) رسوب رنگی را هنگام ترکیب با بستر مناسب تشکیل می دهند. آنتی بادیهای بیوتینیله شده برای تقویت سیگنال هنگامی که توسط یک کمپلکس آنزیم آویدین بیوتین یا فلوروکروم (که معمولاً به عنوان معرف ABC مخفف است)، یا آویدین یا استرپتاویدین به آنزیم یا فلوروکروم ترکیب می شوند مناسبند.

چارت فلوروکروم دریافت کنید