تست MTS
از یک روش رنگ سنجی برای اندازه گیری سلول های زنده استفاده می شود. در واقع این روش روشی برای ارزیابی تکثیر سلولی، زنده ماندن سلول و سمیت سلول می باشد. آزمایش Mts براساس احیای ترکیب تترازولیوم- Mts و تولید فرمازان رنگی توسط سلول های زنده است که این ترکیب در محیط کشت سلولی محلول می باشد. تصور می شود که این تبدیل توسط آنزیم های های دهیدروژناز وابسته به NAD(P)H در سلول های فعال متابولیک انجام می شود. رنگ فرمازان با اندازه گیری جذب در ۴۹۰-۵۰۰ نانومتر اندازه گیری می شود. آزمایش MTS با افزودن معرف MTS به طور مستقیم به محیط کشت سلولی بدون مراحل متناوب انجام می شود که در آزمون معمول MTT مورد نیاز است. علاوه بر این، این آزمایش با توان بالا نیاز به هیچ مرحله شستشو یا محلول سازی ندارد و می تواند در یک پلیت میکروتیتر ۹۶ چاهک انجام شود. تست های MTS اغلب برای اندازه گیری تکثیر سلولی در پاسخ به عوامل رشد، سیتوکین ها، میتوژن ها و مواد مغذی و غیره استفاده می شود. آنها همچنین برای تجزیه و تحلیل ترکیبات سیتوتوکسیک مانند داروهای ضد سرطان و دیگر عوامل سمی استفاده می شود. از آنجایی که محصول این واکنش محلول در محیط کشت است مراحل کمتری نسبت به روش MTT دارد. محصول فرمازان حاصل از کاهش MTT یک رسوب بلوری است که نیاز به یک مرحله اضافی برای حل کردن آن قبل از خواندن جذب دارد. مزایای این روش شامل:
۱) استفاده آسان: اضافه کردن معرف به سلول ها، انکوبه کردن و خواندن جذب
۲) سرعت بالا: عدم نیاز به مرحله شستشو و برداشت سلولی ( عدم نیاز به مرحله حلالیت که در تست MTT استفاده می شود)
۳) انعطاف پذیری تست: صفحات را می توان خواند و برای توسعه رنگ بیشتر به انکوباتور بازگشت.
۴) امنیت: نیاز به هیچ حلال آلی فرار ندارد تا محصول فرمازان را حل کند
اشتراک گذاری