در سال 1922 ، دورنر روشی را برای رنگ آمیزی اندوسپور ها منتشر کرد. شفر و فولتون روش Dorner را در سال 1933 اصلاح کردند تا روند سریعتر شود. رنگ آمیزی اندوسپور یک روش افتراقی است که به طور انتخابی آندوسپورهای باکتریایی را رنگ می کند. هدف اصلی از رنگ آمیزی آندوسپور ، تمایز اسپورهای باکتریایی از سلولهای رویشی دیگر و تمایز تشکیل دهنده اسپور از سازندگان غیر اسپور است.
آندوسپورهای باکتریایی از نظر متابولیکی غیر فعال، ساختارهای بسیار مقاوم هستند که توسط برخی باکتری ها به عنوان یک استراتژی دفاعی در برابر شرایط نامساعد محیطی تولید می شوند. باکتریها می توانند در این حالت معلق باقی بمانند تا زمانی که شرایط مساعد شود و بتوانند جوانه بزنند و به حالت رویشی خود برگردند.
در روش Schaeffer-Fulton`s ، با بخار دادن امولسیون باکتری، یک رنگ سبز-مالاکیتی وارد اسپور می شود. سبز مالاکیت محلول در آب است و میل کمی به مواد سلولی دارد، بنابراین سلولهای رویشی ممکن است با آب رنگ زدایی شوند. سپس سافرانین برای جلوگیری از رنگ آمیزی هر سلول که از رنگ آن خارج شده استفاده می شود. در پایان فرایند رنگ آمیزی ، سلولهای رویشی صورتی رنگ و اندوسپورها سبز تیره خواهند بود.
اسپورها ممکن است در وسط سلول، در انتهای سلول یا بین انتها و وسط سلول قرار داشته باشند. شکل اسپور نیز ممکن است از نظر تشخیصی استفاده شود. اسپورها ممکن است کروی یا بیضوی باشند.
رنگ بر (محلول نیگروسین)
10 گرم نیگروسین
100 میلی لیتر آب مقطر
Clostridium perfringens ، C. botulinum ، C. tetani ، Bacillus anthracis ، Bacillus cereus ، Desulfotomaculum spp ، Sporolactobacillus spp ، Sporosarcina spp و …
اشتراک گذاری